E Am C

อุทาหรณ์ของคนรุ่นเก่า

Dm G

มีชายชราเป็นคนขี้เมา

F

งานการไม่ทําแกกินแต่เหล้า

E Am

กินตั้งแต่เช้า...ทุกวี่วัน

Am C

เหตุการณ์ผันแปรให้แบมือขอทาน

Dm G F

ร่อนเร่พเนจรแหล่งที่คนพลุกพล่าน

ร่างกายซูบโซผิวตัวดํากร้าน

E Am

ตัวสั่นสะท้าน...เพราะพิษสุราเรื้อรัง

F

เมื่อครั้งยังหนุ่มแกเคยทํานา

G Am

มุ่งเอาหลังสู้ฟ้า...ปลูกข้าวให้คนกิน

F

หนี้สินล้นตัวเพราะมัวแต่ทํานา

G Am

ไม่เคยเรียนรู้วิชา...ที่นาก็หลุดลอย

Am C Dm

มาเป็นจับกังที่แบกหามวันยังคํ่า

G F

เหน็ดเหนื่อยแทบตายได้แต่ค่าแรงตํ่าตํ่า

แกเป็นคนจน ที่เสียเปรียบเป็นประจํา

E Am

กลํ้ากลืนความชอกชํ้า...ถ้าไม่ทําก็อดกิน

Am C Dm

ในยามจะกินไม่เคยเต็มอิ่ม

G

ในยามจะนอนไม่เคยเต็มตื่น

F

หลับลงคราวใดฝันร้ายทุกคืน

E Am

สร้างความขมขื่น...จนจิตใจอ่อนแอ

F

ยามเจ็บไข้ ร่างกายสั่นสะท้าน

G Am

เพราะต้องใช้แรงงาน...ยิ่งกว่าใช้แรงวัว

F

คนทุกคนต้องทํางานเหมือนควาย

G Am

แต่หนี้สินยังมากมาย...เกิดเป็นควายดีกว่าคน

Am C Dm

หมดสิ้นปัญญาของชาวนาบ้านนอก

G

ร่อนเร่เข้ามาเป็นจับกังในบางกอก

F

สูญสิ้น+++พอแก่ชราหัวหงอก

E Am

หาทางออกสุดท้าย...ด้วยสุราเมรัย

Am C Dm

กินเหล้าเข้าไป ยิ่งเลวร้ายซํ้าเก่า

G

หา+++มาได้ก็เอาไปกินเหล้า

F

มันกลุ้มก็ยิ่งกินยิ่งกินก็ยิ่งเมา

E Am

ร่างกายก็ปวดร้าว โรคร้ายก็คุกคาม

F

เช้าวันหนึ่ง มีคนพบ+++

G Am

ขี้เมานอนตาย อยู่ที่ใต้สะพานลอย

F

เช้าวันหนึ่ง มีคนพบ+++

G Am

ขี้เมานอนตาย อยู่ที่ใต้สะพานลอย

F

เช้าวันหนึ่ง มีคนพบ+++

G Am

ขี้เมานอนตาย อยู่ที่ใต้สะพานลอย

F

เช้าวันหนึ่ง มีคนพบ+++

G Am

ขี้เมานอนตาย อยู่ที่ใต้สะพานลอย

F

เช้าวันหนึ่ง มีคนพบ+++

G Am

ขี้เมานอนตาย อยู่ที่ใต้สะพานลอย

F

เช้าวันหนึ่ง มีคนพบ+++

G Am

ขี้เมานอนตาย อยู่ที่ใต้สะพานลอย

F

เช้าวันหนึ่ง มีคนพบ+++

G Am

ขี้เมานอนตาย อยู่ที่ใต้สะพานลอย

F

เช้าวันหนึ่ง มีคนพบ+++

G Am

ขี้เมานอนตาย อยู่ที่ใต้สะพานลอย